पोस्ट्स

नोव्हेंबर, २००९ पासूनच्या पोेस्ट दाखवत आहे

माझा वाढदिवस

इमेज
वय वर्ष एक: “सुलू, तिला जरा तीट लाव हो आज… गोरी पान आहे त्यामुळे काळा ड्रेस अगदी खुलून दिसतोय… मामाकडे कशी बघत्ये बघ?!” (इति राम मामा) “विलास, तू ओवाळणीची तयारी कर, मी बसत्ये तिला घेऊन… बघू दे तरी आजीकडे राहत्ये की नाही…ते!” (आजी) “अरे राम, तिला जरा इकडे बघायला लाव रे… फोटो काढतोय तिचा बाबा हे कळतंय तरी का?!”(बाबा) “विलास भाऊ, तुमी बगीतला कशी चालेत ती… नवे बूट आणले आय तवा पासून ती एक जागेवर बसत नै! आमची 'पूर्वी' छोटी होती न तवा ती पण असाच करणार एकदम…!! (आमचे मुब्र्याचे शेजारी, 'पूर्वी' ताईचे बाबा) “अहो, जरा तिच्या तोंडातून ते फुल काढा न... सगळा घातलेला हार तोंडात घालत्ये ती खुशाल...!”(आई) “ब…बा…. आ…आई..का...का...”…(hehe मी...वय वर्ष एक) “च्यायला विलास, अनिकेत आणि केतकी दोघे जाम लौकर बोलायला लागले नै?!... ए केतकी….काका कडे ये ये ये…”(आमचा काका) वय वर्ष दहा: “ आई मी तो गुलाबी फ्रोक घालते ना… please…. आणि ती मोत्याची माळ घालू? बाबा मला कुणाला कुणाला बोलवायचं सांगू?..मला ना डिंपल, प्रिया, संपदा, रश्मी, स्नेहा, आणि…”(मी) “आरती, दृष्ट काढ हो आज केतकीची संध्याकाळी…”(आजी) “अहो,

स्वातंत्र्य

इमेज
वार्यावर गर्रर फिरताना पतंग मोकळा हसला... "स्वातंत्र्य" हा शब्द मला तेव्हाच बरं का सुचला?...

उब

झोपेचा प्रयत्न आणि हृदयाची स्पन्दनं... काही खुळे विचार आणि मनाची सांत्वनं... सुखाचा सदरा मिळाल्यागत झोपेची मेख कळेल काय?... अंगाई गीत म्हणणारी उब गोधडीत मिळेल काय?...

नवलाई

बंगलोरच्या थंडीची थंडाई अनुभवली आज... रात्रीच्या आकाशाची निळाई अनुभवली आज... दवाच्छादीत रास्ते, पिवळ्या दिव्याची उब, नव्याने या शहराची नवलाई अनुभवली आज...