athavan-preface

Today's poem is about memories.. memories that we refuse to let go..

The hero of my poem is a winner in spite of not getting what he wanted.. as , he has been 'accepted by his own people the way he is.. he was.. along with his past! His family knows everything about him and yet loves him! His memories are like a mahefil.. enjoyed by him..shared by all!

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

उपास मज लागला...

उपास मज लागला गडयांनो उपास मज लागला! विठूरायाची एकादशी, गणरायाची संकष्टी, असला-तसाला नाही माझा उपास बहु कष्टी! करूनच दाखवण्याचा निश्चय आज मनी साठला, उपास मज लागला गड्यांनो उपास मज लागला! एकच इच्छा आहे माझी 'आय-फोन' एक मिळावा, कॉलेजच्या कट्ट्यावर माझा उदो-उदो व्हावा! पालकांनीही दिली मंजुरी, एकच 'पण' घातला! उपास मज लागला गड्यांनो उपास मज लागला! पिताश्रींनी केली गर्जना, संगणकी नेले, "फेसबुक एकादशी"त्याचे नामकरण केले! संगणकाचा स्पर्शही वर्ज या दशदिनी उपवासाला, उपास मज लागला गड्यांनो उपास मज लागला! उपास माझा अलग असे सोपा तर अजिबात नसे! जो जो म्हणतो "सहज करीन", तो तो या ते जरूर फासे, विचार त्याचा करुनी केवळ कंठ आज दाटला उपास मज लागला गड्यांनो उपास मज लागला! डोके भिर-भिर फिरू लागले, हात सारखा पुढे सारे, हळूच संधी घेऊन टाकू, एकाच इच्चा मनी उरे! कधी नव्हे तो या इच्छांचा अंत आज गाठला उपास मज लागला गड्यांनो उपास मज लागला! दहावा दिवस आज असे... चार तासांची मुदत दिसे, संगणकाशी आमने-सामने.. घरातही कोणीच नसे! पडलो बळी मी अखेर अश्या मोह
अधिक वाचा

मैत्री -2

एक दिवस गप्पांमधून वेगळाच मग तो कळतो गोष्टींवर त्याच्या आपण हसतो खिदलातो गंमत म्हणजे मैत्री व्हायला पुरतो एकच तास ते असतं वेगळच feeling नसतो केवळ भास जुनीच माणसं पुन्हा भेटून नवनवीन वाटतात नवीन माणसं भेटली तरी जुनी ओळख काढतात जादूची कांडीच जणू फिरते आपल्यावर मैत्री वाढतच जाते भेटत गेल्यावर
अधिक वाचा